Babalar ve çocukları. İyi babalar, kötü babalar, travmalar, anılar, yaslar, ölümler, gerçekleşemeyen yüzleşmeler.. Çok akıcı ve çok hüzünlü öyküler. Bazı öykülerin, hatta çoğu öykünün sonunda yüreğimin sıkıştığını hissettim. Çok severek ve üzülerek okudum. İster istemez kendimi o karakterlerin yerine koydum, koydukça yoruldum, ara verdim. İyi ki okudum. #kitaptavsiyesi "Aile bana göre çoğunluk çürümüş bir kurumdur. Toplumsal erozyon, ahlaki çöküş en küçük birimde ailede başlıyor maalesef. Ev kapalı bir kutu gibidir içi dikenlerle ve dışı yılanlarla bezeli. Bir sürü sırrın, kaygının, korkunun, yalanın, yalnızlığın, bazen iyiliğin, bazen kötülüğün saklandığı bir yer." Sayın Özlüoğlu böyle söylüyor bir röportajında. Hiç de haksız değil..

Annem, Kovboylar ve Sarhoş AtlarPolat Özlüoğlu · İthaki Yayınları · 2022174 okunma

·

19 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emine Filiz