alıntı "Biliyor musun Yefunne?"dedi. "Ben baba olduğumda hiçbir yere gitmeyeceğim. " "Ben de" dedim. "Baba olduğumda iyi bir baba olacağım. Çocuklarımın başlarını çok seveceğim." Milattan önce 1278. Sizleri 8 yaşındaki Yefunne ile tanıştırmak isterim. Yefunne kendi küçük, kalbi kocaman bir çocuk. Yefunne'nin annesi rahatsız olduğu için sürekli evden gider ve Yefunne babası ve abisi ile birlikte kalır. Hem babası hem abisi Yefunne'yi sürekli aşağılar onun aptal bir çocuk olduğunu söylerler. Üstelik her ikisinden de dayak yer. Halbuki babası abisine Yefunne'ye davrandığı gibi davranmaz. Yefunne bütün zamanını kendisini çok seven arkadaşı Salmon'la geçirir. Onun yanında çok mutludur. Bir de annesi yanında olduğu zaman mutlu olur. Babası zengin olduğu için kendisini tanrı gibi görür. Nasıra halkı da ona secde eder. Fakirlere yalnız kendisinin yardım edebileceğini söyler. Tabii bu yardım dul kadınlara karşı olduğunda, verdiği buğdaya karşılık onunda istediği vardır. Kitabı okurken Yefunne'yi neden kimsenin sevmediğini anlamaya çalıştım. Bir baba iki evladından birini severken diğerini neden hiç sevmesin değil mi? Kitabın sonunda bu sorular cevabını buldu ama Yefunne 'nin babası ve abisinin yaptıklarının bir sebebi olamaz. Onlara kızgınlığım hala devam ediyor. Ben Yefunne'nin kısa bir kesiti olan bu hikayeyi severek okudum. Yefunne'nin yaşadıklarına çok üzüldüm. Dünyadaki hiçbir çocuğun sevgisiz ve ilgisiz büyümemesini gönülden dilerim. Onlar küçücük bedenlerinde kocaman bir kalp taşıyorlar. Sizde kocaman kalbi olan Yefunne 'nin hikayesini okumak isterseniz İnsan(lık) Musa kitabı sizleri bekler.

İnsanlık - MusaErkan Şahin · İz Bırakan Kalemler · 047 okunma

·

104 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitaplarm_ve_ben