Klişe ötesi klişe bir roman. Başta bir heyecanlandım İstanbul’un altındaki tünelleri anlatacak diye ama hayır, kıyısından köşesinden dokunuyor konuya; o kadar. Aşk klişe, mafya babalığı klişe, zorlama, taklit, ne derseniz deyin. Belki de Grange okumamalıydım öncesinde. Hele sonlara doğru iyice sıkıldım. Bence olmamış.
