Evet, yine ani bir kararla inceleme yazmaya karar verdim çünkü yazarın yaşadıkları ilgimi çekti. :) İlk olarak kısa kısa öykülerden oluşmuş bu kitabı okudukça yazarın karışık ve tutarsız duyguları beni şaşırttı. Cidden yaşadıkları ağır ama yaptıkları bir süre sonra yine mi dedirtiyor. Haliyle ilk yazarın objektif biyografisinin sonuna, yani ölümüne baktım. 1948 yılında uğruna karısı ve çocuklarını bıraktığı metresi Tomie ile intihar etmiş Dazai. Yağmur sularıyla taşmış bir kanala atlamışlar ve kadavralarına 19 Haziran'da, yani Osamu Dazai'nin doğum gününde ulaşmışlar. Bunun anlamı Osamu'nun dört intihar girişiminden sonuncusunun işe yaramış olması. Kitaptaki hikayelerden en çok '𝘈𝘨̆𝘢𝘣𝘦𝘺𝘭𝘦𝘳𝘪𝘮' ve '𝘛𝘰𝘬𝘺𝘰'𝘥𝘢𝘯 𝘚𝘦𝘬𝘪𝘻 𝘔𝘢𝘯𝘻𝘢𝘳𝘢' adlı hikayeleri sevdim. Ve tüm öykülerin bir yerden bağlantılı olması güzeldi. Osamu'nun yaptığı şeylerin %90'ı mantığıma uygun olmasa da hayatında her duyguyu yaşamış olması güzeldi. Ayrıca anladığım kadarıyla ilk hikayemiz olan 'Anılar' yazarın ikinci intihar girişimi öncesi yazdığı veda mektubu... Yazardan başka kitaplar okuyacağıma eminim, kalemi bazen ağır gelse de kendini okutuyor ve insana büyük zevk veriyor. Şu aralar Japon edebiyatı ilgimi zaten çekiyordu artık kuşkusuzca okuyabilirim kitapları. ~~~~••••~~~~

Günün İlk Işıkları Osamu Dazai · Olvido Yayınları · 2022166 okunma

··

1 artı 1'leme

·

317 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

.Elf.