Canım Kafkamı belli zamanlarda cesitli kitaplarini alarak yavas yavas okumakta olduktan sonra bu toplu oykuler kitabi oldukca ilgimi cekmisti ve almistim.Ama malesef Kafka da olsa buna bu kadar yogun maruz kalmak kitap okuma hizimi,hevesimi son derece yavaslatti.Gunlerce isten eve evden ise giderken okuyup ilerlerim diye 500 sayfalik kalin ciltli kitabi buyuk bir azimle yanimda tasidim.Aslinda sanirim sadece Kafkanin bu kadar fazla oykusune maruz kalmak degil, yakin zamanda asiri karamsar kitaplarin tesaduf olarak ard arda tarafimca okunmasinin da bir etkisi vardir belki. Kitabi yorumlayacak olursam, bildigimiz her zamanki Kafka.O haksiz yere suclanmalar, masum olduguna inandiramamalar, yuzeysel insan iliskileri, asiri derinliklerle dolu oykuler mevcuttu. Kafkanin oykulerinde her sey surrealist bir hal aliyor sanki, bazen o kadar uzun tasvirleri vardi ki ruhumu aldi sanki benden.Bazense icine cekip adeta surukledi.Ayrica Donusum oykusunu de on kusur yil sonra bir daha okumak keyifli oldu diyebilirim.Bu arada baska oykulerini de daha once okumus olsam da bir daha okudum, belki ondan bir tik bunalmisimdir. Sabahattin Ali ve Stefan Zweig in da toplu oykulerini ard arda okumustum ama bu denli hisler doldurmamisti icimi.Çok şükür bitti.Kitabi okuyacaklara onerim, parca parca okuyup araya baska kitaplar sigdirmalari.Yine de ah Kafka, uzumlu kekim.

Toplu ÖykülerFranz Kafka · Kafka Kitap · 0207 okunma

·

158 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hazal Özreisoğlu