İyyâke na’budu ve iyyâke nestaîn’den sonra Mâliki yevmid dîn:11
“O din gününün malikidir” ayeti gelir.
Kulun yolculuğu burada devam eder. Allah din gününün malikidir. Kul artık hesabını görür.
Maliki yevmiddin derken Allah sadece Kıyamet gününde hesap gören değildir; kulun hesabı burada görülür, görülmesi gerekir. Kulun, “mâliki yevmid dîn” ayetini burada tanıması, kendi hesabıyla burada karşılaşması gerekir. Yolculuk esnasında kulun hesabı görülür.
Allah ayet-i kerimede; “hesap görücü olarak Allah yeter”12 buyurur. O da hesabını Allah’a, Allah’ın vahyine, Allah’ın peygamberine gördürür. Onlara göre hesap görür, hesabı, Allah ile görür. Mâliki yevmid dîn ayetiyle kul öyle bir hesap verir ki onda hesaptan eser kalmaz. O dehşet halinde, değil onda herhangi bir şey, orda kendisi bile kalmaz, bütünüyle Allah’a teslim olur. Kulun bu teslimiyeti ona rızayı getirir ve kul, Allah’tan razı olur. Kul, Allah’tan razı olunca Allah da ondan razı olur.
Muhammed Hüseyin, Fatiha Suresinin Tefsiri, s.18.
Kur'an'ın Özü, Kapısı, Fatiha Suresi'nin Tefsiri
··
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.