Ruhunuz yok olduğunda bedeniniz de onunla birlikte yok olmuyor hemen. En kötüsü de, bu dünyada yaşarken kimsenin umurunda olmadığınız gibi, ölü bedeninize bile saygısı yoktur kimsenin. Eskimiş ve artık işe yaramayan bir paçavra gibi atılırsınız bir kenara. Her şeyden önce, hayat sizi kullanıp atmıştır bir köşe- ye. Bedeniniz içi boşalmış bir kabuktan ve ağır ağır çürüyerek yok olan soğuk bir kütleden farksızdır artık.
Ama ölünüzün bile bir ağacın ya da bir yaprağın ölüsünden farklı olmasını istersiniz yine de. Oysa hayat bununla ilgilenmez. Ölenlerin ne hissettiğini umurunda değildir onun. Yaşayanlarla ilgilenir o.
Sayfa 29Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.