Keyifle okudum.
Bazen "Karakoç ruha ne güzel fısıldayan bir şair" diye düşündüm .
Damağımda tuhaf bir his bıraktı . Bir yandan güzel duyguları anlatma şekliyle iyi hissettirirken bir yandan insanı suçlu hissettirdiği, düşündürdüğü yerler de epey fazlaydı. Bu da çok kıymetli tabii ki..
Bazı yerlerde eleştirdim de kendisini. Hatasız, kusursuz, doğru insan benim tarifim gibi olmalı tarzı yazım şekli olduğu, keskin yerleri vardı. İdeal insan benim der gibiydi .
Sanki hataya, kusura, düşmeye, yanılmaya tahammülü yok gibi hissettirdi bana..
Milliyetçi hassasiyetle yazdığı kısımlarda katılamadığım yerler vardı..
Sonuç olarak Abdurrahim Karakoç okudum ve büyük bir şairle sohbet etmek epey iyi geldi bana .
