insanoğlu kendini değersiz hissetiğinde ya da ikiyüzlülükleri gördüğinde kendi ile başbaşa kalmayı tercih eder. Thomas Bernhard, diğer romanlarında olduğu gibi burada da tema yine aile ve sevmediği ülkesi. Aile tarafından dışlanmışlığını (gayri meşru doğumunun etkisi ve anne ile sorunlarını) farklı formlarda bize sunar. Ailesinden kaçmış ve Avusturaya yı terketmiş Romaya yerleşmiştir. Ülkede aile gibidir, ülkedeki din anlayışı, katolik kilisesi din adamlarının çıkarları, yahudi nefreti de onu ülkeden soğutmuştur, dolayısıyla bu ülkenin halkı ile birlikte yok edilmedir diye düşünür. Roma'da katolik ama dayanılır kılan başka alternetifler vardır, diye düşünür ve oraya yerleşir. Birgün bir telgraf alır annesi, babası, ve ağbeyinin trafik kazasında öldüklerini cenaze için Avusturya'ya gitmesi gerektiği haberini alır. Gidip gitmemek arasında bocalar aile fotoğrafına bakar ve fotoğraf sanatının yalandan başka birşey olmadığını, kişileri olduğu gibi değilde sahtekarca gösteren saçma bir şey olduğu konusunda satırlar dolusu fikir beyan eder. Cenazeye gider, Avusturya'nın en zengin ailelerinden biridir ailesi dolayısı ile büyük bir tören yapılır. Tabutların kapağı açıktır Sadece annenin tabutu kapalıdır, kazada annenin kafası kopmuştur. Bilinç altında anneye ceza vermiştir yazar çünkü anne babayı yıllardır evlerine girip çıkan papazla aldatmış papazla tatiller yapmış ona parasal destek vermiştir ve bu durumdan babada haberdar olduğu halde susmuştur. Cenaze töreninde aynı papaz konuşma yapmış ölüler arkasından iyi şeyler söylemiş. Ee haliyle yıllarca parasını yediği üzerine şık ipekli gömlekler giydiği kişileri kötüleyemezdi. Cenaze töreni biter ve kendine kalan Mirası kız kardeşlerine dahi vermeden Yahudi cematine bağış yaparak herşeyi yok edip, Romaya döner. Huysuz yazarımız cenazeler aşağıda beklerken odasında yazarlar hakkında da rahatsızlığını söyler Goethe'yi hiç beğenmez, Thomas Man, Musil içinde orta burjuva yazarları der. Herkese öfkelidir Haydın'ın müziğine laf vurur, çoğu yazarı da eleştirir . Ben yazar değilim olmakta istemedim sadece kendim için yazdım der, eleştirilmesin diye. Okurken sıkıyor bazen ama kitap bitincede tadı damakda kalıyor.

Yok EtmeThomas Bernhard · Yapı Kredi Yayınları · 2016100 okunma

·

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

feryalkrk