Kafka ona çok geçmeden büyük bir tutkuya dönüşen bir dostlukla bağlandı ve önceleri mutluluk içeren bu duygu, sonraları azap ve umutsuzluk içinde tükenip gitti. Öyle görünüyor ki bu dönem onun yaşamında benzeri olmayan bir yaşantıydı. Tutkuyla, hayatında tek bir kere, onun alt üst edici görünümüyle ve fırtınalarıyla, kasırga gücüyle karşılaştı.