Şimdiye dek hep erkek dostlarıyla arkadaşlarına bir kara gün dostunun altın çekirdeği olarak bakan Koyun Baba, artık böyle düşünmüyordu. Bir erkeğin, seven bir kadından başka dünyada hiçbir gerçek dostu olamazdı. Şimdi, İstanbul'a varınca yine bütün erkek dostları, eski karısıyla çocukları, bütün kadın tanıdıkları, ondan köşe bucak kaçacaklardı. Bunu iyi biliyordu. Koskoca bir kentin yalnızlığı, bu dağbaşının yalnızlığından, ıssızlığından daha öldürücüydü. Orada yüzbinlerce göz, birer eşek arısı utanmazlığıyla yüzüne gözüne konup duracaktı.
Siyasal iktidarın dediklerine, baskısına körü körüne inanan, baş eğen bu insanlar, onda bir umacı varlığı görecek, bakışlarını onun yüzüne tükürük gibi fırlatacaklardı. İşte, bu sırada Bunçuk yanında olursa kendisine büyük bir destek olacaktı. Orada eşit olmayan koşullar altında yapacağı yaşam savaşını hiç olmazsa bu sırım gibi kızdan alacağı güçle yapardı.
Sayfa 29 - Tekin YayıneviKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.