Bir gün İbn-i Ömer, Kâbe'yi tavaf ederken sırtında annesini taşı- yıp tavaf ettiren Yemenli bir genç görür. Bu genç bir yandan annesini tavaf ettiriyor bir yandan da şu beyti okuyordu:
"Ben annemin itaatkâr devesiyim,
Onun devesi yorulsa da ben yorulmam.
Onun bana hamile iken taşıdığından daha fazla onu taşıyorum.
Ben annemin yorgunluk bilmez devesiyim."
Sonra bu adam İbn-i Ömer'e sorar; 'Ne dersin? Böylece Annemin üzerimdeki hakkını ödemiş olur muyum?' Hayır der İbn-i Ömer. Onun seni doğururken çektiği sancılardan bir tanesinin bile karşılığını ödemiş sayılmazsın...
(Buhari, El-Edebu'l Mufred,11)