Okumak, herşeye rağmen okumak...
Livaneli'nin daha önce 
Serenad adlı kitabını okumuştum ve çok beğenmiştim. Akıcı bir dille yazmış, hiç sıkılmadan okumuştum. Ama bu kitap bir Serenad değil benim için :) Kitabın başında kurgu çok sıradan geldi, ara ara okurken sıkıldım Kitaba gelirsek...
Karadeniz'in sessiz sedasız bir köyünde insanlardan uzak kitaplarıyla mutlu bir hayat süren Ahmet Arslan aslında hiç de mutlu bir hayat sürmemiş... Ama kitabın sonlarına doğru olay öyle farklı bir boyut kazanıyor ve baya büyük bir ters köşe ile kitabı bitiriyorsunuz sonra ben ne okudum diye düşünme başlıyorsunuz. Livaneli zekasını ve kaleminin gücünü tekrar göstererek kendine hayran bırakıyor. Farklı bir son. Tavsiye ederim. :)
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.