Yıllar yıllar önce yazarın ilk "Siyah Kan" isimli kitabını okumuştum ve gerçekten kanımı dondurmuştu. Etkileyici ve bir solukta bitirdiğim bir kitaptı. Daha sonraları başka kitaplarını okumayı hep erteledim ta kiiii bu kitaba kadar. Bana göre mükemmel bir kurgu, mükemmel bağlantılar, mükemmel bir yolculuk. İçerisinde Türkiye'den birkaç yerin isminin geçmesi beni duygulandırdı, bir heyecanlandırdı :) Sonunu okurken kalbim çok çarptı hatta elimden kitabı bırakıp okumayı biraz erteledim bir soluklandım. Antioche'u o kadar sahiplenmiştim ki başına bir şey gelecek diye korktum. Yani buradan çıkardığım sonuç hikaye beni içine çok çekmişti. Artık leyleklere farklı gözle bakıyorum. Göç zamanı gelse ve onları havada süzülürken görsem diye heyecanla bekliyorummmm