Orhan Akyol: 16 Ekim Jérôme, sana kusursuz sevinci gösterebilmeyi isterdim. Bu sabah kusma nöbetiyle elden ayaktan kesildim. Hemen sonra kendimi o kadar takatsiz hissettim ki, ölmeyi umut ettim. Ama hayır, önce müthiş bir sükûnet hali bütün varlığımı kuşattı, sonra, bir kaygı aldı beni, ruhum ve bedenim beraberce ürperdi; ani ve hayal kırıklığıyla dolu bir aydınlanma gibiydi. Odamın duvarlarının korkunç çıplaklığını sanki ilk defa gördüm. Korktum. Şimdi de kendimi rahatlatmak, teskin etmek için yazıyorum. Ya Rabbi! Sonunda küfre düşmeden sona ulaşabilecek miyim? Tekrar kalkabildim. Çocuk gibi dizlerimin üzerine çöktüm. Şu an ölmek isterdim, çabucak, yalnız olduğumun bir kere daha farkına varmadan.

16 Ekim Jérôme, sana kusursuz sevinci gösterebilmeyi isterdim. Bu sabah kusma nöbetiyle elden ayaktan kesildim. Hemen sonra kendimi o kadar takatsiz hissettim ki, ölmeyi umut ettim. Ama hayır, önce müthiş bir sükûnet hali bütün varlığımı kuşattı, sonra, bir kaygı aldı beni, ruhum ve bedenim beraberce ürperdi; ani ve hayal kırıklığıyla dolu bir aydınlanma gibiydi. Odamın duvarlarının korkunç çıplaklığını sanki ilk defa gördüm. Korktum. Şimdi de kendimi rahatlatmak, teskin etmek için yazıyorum. Ya Rabbi! Sonunda küfre düşmeden sona ulaşabilecek miyim? Tekrar kalkabildim. Çocuk gibi dizlerimin üzerine çöktüm. Şu an ölmek isterdim, çabucak, yalnız olduğumun bir kere daha farkına varmadan.

Sayfa 127Kitabı okudu

Dar Kapı André Gide

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Orhan Akyol