Kitap birbirini seven iki kişiyi ve aşkı anlatıyor ama ben kitap boyunca bu hissi hiç duymadım. Birbirinden uzak ve mesafeli iki kişinin beraber geçirdikleri birkaç günün hikayesi diyeceğim ama maalesef öyle bir hikâye de yok. Dili akıcı, bu zaten Coelho 'nun kanıksanmış başarısı ama buna rağmen öyle keyifle, akıcı bir şekilde okuyamadım bu kitabı. Bir anlam bütünlüğü yok. Karakterler tam bir şey söyleyip bir şeye başlayacaklar, diğeri konu ile bağlantısız bir şey söylüyor ve akış kopuyor. Coelho 'nun bu kitabı birçok okurun sevdiği ve olumlu yorum yaptığı bir kitap. Sanıyorum bunda ana temanın aşk olması yatıyor ama keşke bunu daha derinlemesine işlemiş olsaydı. Okurken karakterlerde o aşkı hissedebilmiş olsaydım. Metaforlar kasırgasının ortasında kalmasaydım. Evet metaforları severim ama bir kitapta belirli bir oranda. Burada ise resmen karakterlerin her sözü metafor bu seferde biri üzerinden gidecek hikâye derken bir diğeri ile çakılıp kalıyor. Bunun yanında kitap aslında birçok inançta olan ama açıkça dile getirilmeyen bir konu, dişil tanrı düşüncesini iyi anlatmış diyebilirim. Sonuç olarak, kesinlikle okunmalı mı? Benim evet diyebileceğim bir kitap değil maalesef.

Piedra Irmağı'nın Kıyısında Oturdum AğladımPaulo Coelho · Can Yayınları · 19998,9bin okunma

·

174 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Barış AKAY