Brest-Litovsk’ta görüşmelerin başlamasını son derece cesaretlendirici ve memnuniyet verici olarak tanımlayan Parvus’a göre, ancak eğer Bolşevikler zorluk çıkaracak ve barış anlaşmasını geciktirme girişiminde bulunacak olurlarsa, o zaman Almanya “eski plan”a el atmak, Rusya’yı bölmek, güçten düşürmek ve yerle bir etmek zorundaydı. Artık Rusya’yı “tamamen ezmek" için Almanya'nın 500.000 askerden fazlasına ihtiyacı yoktu. Sonra Brockdorff-Rantzau söz alarak Parvus’a, Batı Cephesi'ndeki olayların Bolşeviklerin tutumundan bağımsız olarak, Almanya'nın Brest-Litovsk’daki konumunu etkileyip etkilemeyeceğini sordu. Batı’da ordunun bir yarma harekâtı gerçekleştirmesi durumunda, Alman halkına, Rusya’yla “uzlaşma batışı” yapılmasını kabul ettirmenin mümkün olup olmadığını bilmek istediğini söyledi. “Gizli kayıtlara" göre Parvus “ısrarla altını çizerek aşağı yukarı sözcüğü sözcüğüne” şunları söylemişti: “Elbette ki bu artık söz konusu olamazdı. Rus devrimi patlak verdikten hemen sonra Berlin’de yapılan bir parti toplantısında, Rusya devre dışı bırakılıp Fransa yenilgiye uğratıldığında, elbette başka perdeden konuşacağımıza ve geniş bölgeleri ilhak etmek zorunda kakacağımıza dikkat çekmek istemiştim . Aslında ben son olarak Fransız ordusunun kesin biçim de yok edilmesi, Rusya'nın parçalanarak tekrar büyük bir ordu kurmasının engellenmesi ve sadece Almanya’da bütün Avrupa'ya egemen olan dev bir ordu kurulması gerekliğini düşünüyordum. Bu sempatik düşüncelere Scheider ann’m tavı mın ne olacağını sordum, "ilhaklarla ilgili programı kayıtsız şartsız onaylayacak ilk kişinin Scheidemann olacağı yanıtını verdi. ”
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.