Gözleri görmeyen kardeş, hepimizin yaşama bir yaşam borcu var ve birlikte yaşadığım adam günü gelince bir mırıltı bile çıkaramadan göçtü gitti. O hep içimde yaşarken ve hala birbirimizin gölgesi ve güneşi içindeyken, nasıl olur da onun öldüğüne inanırım? Yaşayan bir düşünce düşünmekten vazgeçebilir mi hiç? Bütün bir yaşam boyu sabretmiş bir aşkın, sönüp gideceğine inanıyor musun?
Sayfa 150Kitabı okudu
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.