Artık çaylar karton bardakta.
Duygular bir milyoncu Çin pazarında naylon kokuyor.
Gerçi artık bir milyon hayal
Çin malı almakta zor artık.
Bizim gibi çocukken düğünlerde oy farfara çalarken orkestra, kuru pasta Elvan gazoz peşinde koşan bir nesil.
Pazarda file kesekağıdı gören nesil.
Misafirlikte ev sahibinin kahveyi yanında değirmende çekip sunduğu nesil.
Her yere dolmuş otobüsle ulaşan nesil....
Cam bardakta çay içmek ister. Duyguları da kağıt gibi katlanamaz cam gibi kırılır çünkü.
Çok şey mi istiyoruz.
Yoksa hala eskide yaşamakla kendimize eziyet mi ediyoruz. Atalım mı içimizden Seksenleri ayol😬