Bir solukta olmasa da günün yarısı kadar sürede bitirip üzerine de sigara paketimi yarıladım Behzat 216’dan bir duman alıp çay seremonisi ile ağzına kadar dolu kürlüklere bastırırken öksürük nöbetine tutulmadan olaysız bitirebileyim kitabı diye inat etmiş olabilirim. Keyifli bir okumaydı özellikle bilinç akışlarının olduğu yerler sevdiğim kısımlardı diyebilirim. Argo,jargon,çok acayip dil yahut uçuk düşünce nokta nokta… bence hiç absürt durmuyordu hatta cuk oturmuş ve hatta bence olmazsa problem olurdu gibi bir algı yarattı bende. Neyse diziye tekrar başlamam için bir sebep oluşturduğuma göre sıradaki kitabı da şuraya iliştirip gözlerimi dinlendireyim iyisi.