Mecnun'un Leyla'ya olan aşkı
Günlerden bir gün Mecnûn’a rastlayan bir gönül ehli onun halini bilen bir yolcu bütün içtenliğiyle sordu:
“Leyla hakkında ne biliyorsun? Bana Leyla’dan haber ver!”
Mecnûn o anda baş aşağı yıkıldı yola serilip kaldı. Sonra inler gibi mırıldandı:
“Bir kere daha Leyla de! Eğer Leyla’yı bilmek istiyorsan bir kere daha Leyla de. Yoksa benden bir şeyler sorup durman beyhûde. Madem Leyla diyorsun sualine cevap olarak Leyla adı kâfi değil mi? Ne kadar mânâ incisi delinse yine de Leyla adı kadar değerli değildir. Leyla’nın adını andın mı cihan içinde cihanlarca sır söyledin demektir. Leyla adı hatırımda dururken başka bir adı bir an bile ansam küfürdür bu.”
Bunu duyan o gönül ehli daha sonraki zamanlarda şu şiiri okuyup durdu:
Mecnûn ki “La ilahe illa!” der idi
Teklif-i visal eyleseler la der idi
Şol mertebe meftûn idi Leyla’sına kim
Mevlâ diyecek mahalde Leyla der idi
[Mecnun “La ilahe illa (…dan başka ilah yoktur)” diyordu. Leyla ile kavuşma teklif ettiklerinde ise “la (hayır)! diyordu. Leyla’ya o derece tutkun idi ki, bazen şaşırıp “Mevla” diyeceği yerde “Leyla” deyiveriyordu.]
Sayfa 171
·
41 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.