Bildiğiniz üzere "edebiyat-roman" konusunda fazla inceleme yapmam. Zaten tutup da bir rus edebiyatı kitabını eleştirmem bana absürt kaçar. Ama uzun zamandır bir genç kurgu kitabına inceleme yapmak istiyordum. Çok net ve açık bir şekilde Alice "adı çıkmış" ve kitapta sürekli duyacağınız o kelime "sürtük" ile bilinen bir kızın arka planını anlatıyor. Aslında okuması çok kolay ve akıcı sade bir dille pek edebi değeri olmayan bir şekilde yazıldığı için bitirmek zor değil ama ben okurken sinir krizlerine maruz kaldım. Çünkü kitap diğer kurgulara nazaran gerçekçi bir dille yazılmış. Kimsenin arka planı sorgulamaması, yargısız infaz yapması realist bulduğum yanıydı. Onun dışında lise dramalarının çok sıktığını ve çürük bir temel sağladığını düşünüyorum. Bir çocuk ya da bir genç bu kitapları okuması çok doğal, okuyabilir de ancak bunun üzerinde ilerlerse yaşayacağı kocaman bir boşluk var. Birden okyanusun dibine dalmak basınç farkı yüzünden sizi öldürür. Aynı şekilde dipten çıkmak da basınç farkı yüzünden vurgun yersiniz. (Konuyla alakasız ama bu konuyu anlatan çok güzel bir film var 47 metres down diye mutlaka bakın sonu da şaşırtıcı) İşte bu yüzden genç kurgu okumak tam da edebiyat sektörünü kapsamaz çünkü iki kategori apayrı dünyalara sahiptir. Zira bu kitapların temel sağladığını bu yüzden okunmasının problem yaratmayacağını söyleyenler var. Günümüz depremlerinde de görüyoruz ki çürük temeller ilk depremde yıkılır. Bu yüzden zayıf temellendirme hiçbir alan için iyi değildir. Klişe genç kurgular çerezlik ve hızlı tüketim amacıyla insanı geliştirmekten ziyade zaman geçirmek için yazılmış eserlerdir. Diğer edebiyat türleri biraz daha uzun vadeli geliştirme ve kültür faktörlerinden fayda sağlar. İşte bu yüzden temel sağlamak amacıyla bu tarz kitapları okunmasına çok yanaştığımı söyleyemem. Çünkü ciddi bir ekonomik sıkıntı ve kısa süreli bir alışkanlık verir. Bir dünya klasiğini iyi basım/yayınevi olsa bile 30-40 TL'ye alabilirsiniz. ama genç kurgu öyle değil. En son hatırladığım kadarıyla ciltli bilmem illüstrasyonlu falanmış bu yüzden de 100'den aşağı olmuyormuş :D Ben bu kitaba hiçbir para vermedim bu yüzden ciddi bir kayıp hissetmiyorum sadece zamanımı kaybettim diyebilirim. Tabi ki öyle hiçbir yararı yok diyemeyiz en azından gerçekçi ve lise zamanlarında yaşanan ergenlik acımasızlığını güzel anlatmış. Bir kişinin duyduğu en acıtıcı söz de, davranış da olgunlaşmamış bir ruh ya da benliğinden uzak bir kendini keşfetme ruhu sırasında olur. İşte bu kitap da bunu çarpıcı bir şekilde sunmuş. Ama bunlar kitabı iyi yapmaz. Sadece neymiş şu genç kurgu dedim ve okumak istedim. beklentim yoktu zaten karşılamadı da. Anne Frank'a çokça değinmesi güzeldi mesela (sürekli her neyse ve sürtük laflarını geçmesi dışında) Bu incelemeyi de uzunca bir yorum yazsam kimse görmez diye ekledim yani değmez okumaya diye düşünüyorum, tüm bu fikirlerim öznel. her zamanki gibi çokça sevgiler, bolca okumalar dilerim :)