Turhan Yıldırım'ın modern soslu postmodern öyküleri nasıl yazılmıştır diye düşünürken üslubunun sağlamlığını ayrı tutmam gerektiğini düşündüm. Toplumsal sorunları ele aldığı bazı öykülerinde biraz gazetecilerin trajik üslubunu görsek de kitabın bütününe yayılan dil sağlamlığı bunları hoş görmemizi sağlıyor. Yeni her girişimi desteklemeliyiz. Sait Faik'lerin zamanında değiliz ki öykü dili o zamana göre olsun. Bambaşka bir tüketim toplumunun her şeyin hız ve ekonomiklikle değerlendirildiği çağın insanıyız. Öykü de bundan nasibini alıyor. Lipogramla karşımıza çıkıyor Turhan Yıldırım. Hatta bütün seslileri yok ettiği kısımları da var. Herkesin sesi kısılırken sesimiz çıkmıyor ama öyküde okurken bu nasıl olur diye çığlık atıyoruz. Dilin sınırlarını zorlama toplumcu edebiyatta da bir karşı çıkıştır . Postmodern insan hele de modern soslu postmodernse ironisini dilin sesini keserek de verir. Bunun en güzel örneğini Turhan Yıldırım veriyor bu kitabında. Bir youtube yorumu yaparız. Şarkının 1.25 süresine dikkat çekeriz. Turhan Yıldırım 4.17 öyküsünde bunu anımsatan bir şey de denemiş . Yeni şeyler bizden oldukça denendiğinde bizi anlattığı için benimsenecek. Modern Soslu Postmodern Makarna'nı okuru bol olsun.

Modern Soslu Postmodern MakarnaTurhan Yıldırım · İthaki Yayınları · 2023109 okunma

··

295 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sercan B.