Stefan Zweig eserlerinde hep bir derin anlam arayışı var, kendisini okutuyor ama zorluyor da çünkü olay örgüleri öyle kolay değil çözebilmek için anlamak lazım okumak için okunmuyor okunsada anlaşılması pek kolay olmuyor.
Bir kız çocuğunun geçmişten gelen sevgisinin ilerleyen zamanlarda platonik hale gelebileceğini kim bilebilirdi ama işte Zweig onu düşündürebilen bir kaleme ve ekole sahip.
Bir kızın geçmişten bu yana olan sevgisini anlatan bu eser, okurken duygulandıran bir o kadar da olur mu bu kadar da dedirten türden.
