Sert olan esneyemiyor. Sertliğimizle övünüp dururken bir de bakıyoruz ki esneyemediğimiz için en çok biz kırılmışız. Kırıldıkça biz de belki birilerini çok kırmışız. Bizi var ettiğini sandığımız o sertlik "yok olma" ve "yok etme " sebebimiz olmuş. Kim bilir belki daha da ileri gidip biz görmüyoruz diye onu yok sanmış ve bu illüzyonu gerçeğimiz bile yapmış olabiliriz.