Düzü mənim müasir yazıçılara qarşı əvvəl bir önyarğım vardı. Ancaq zaman keçdikcə qarşıma elə kitablar çıxır ki, artıq ümidliyəm müasir ədəbiyyatımıza qarşı. Bu səbəblə də kitaba ilk öncə tərəddüt etsəm də ümidlə başladım. Və yanılmadım. Həvəslə oxuyub bitirim. Kitabı bəyəndim hətta bundan sonra Rövşən Abdullaoğlunun digər ktablarını da oxumağa qərar verdim. Əsərdə bir çox mövzuya əlaqəli şəkildə toxunulması həmçinin obrazların ifadə etdiyi fikirləri bəyəndim. Ümumən məncə əsərin əsasında sevginin gücü dayanırdı. Sevginin obrazların həyatını necə dəyişdirdiyini görürük xüsusiylə Adriananın həyatında. Həmçinin müharibənin insanların həyatında yaratdığı faciələr. Əslində məncə müharibə əsərdə sevgiyə qarşı qoyulan sevgisizliyi təmsil edirdi. Kitabda elə hissələr vardı ki bir müddət təsirindən çıxmadım. "Həqiqətən insanlar bu qədər mərhəmətsiz, vicdansız ola bilərmi?" dedim öz-özümə
Kitab sevimlilərim arasındadı artıq:)