·
Puan vermedi
Blake, bütün dinsel ve siyasal tahakkümü reddederek, sağlam bir biçimde kendini halkçı ve özgürlükçü geleneğe yerleştirmiş bir isimdir.
Anarşist tarihçi 
Pyotr Kropotkin ’e göre: “Uygarlık tarihimiz boyunca iki gelenek, iki zıt eğilim birbiriyle karşı karşıya gelmiştir: Roma geleneği ile halkçı gelenek, feodal gelenek ile emperyal gelenek, otoriter gelenek ile özgürlükçü gelenek.”
Dünya tarihini ve bireylerin yaşamını, otorite ile özgürlük arasında süregelen bir mücadele olarak gösterir Blake. Otorite ile özgürlük Blake’in simgesel çatısı içinde Urizen ile Los, Tanrı ile İsa çatısı içinde karşıt güçler biçimini alır.
Blake’in nihai amacı böyle ayrılık ve çatışmaların ötesine geçmek, özgür toplum Kudüs’ü inşa etmek ve insanlıktaki tanrısal gizli güçleri gerçekleştirmektir.
Bütün otorite biçimlerini reddetmesi ve her türlü özgürlüğü yüceltmesinden dolayı Blake bir anarşisttir. Gerçekten de hayatına baktığımızda, Blake kişisel özgürlüklere hiçbir sınır koymaz.
Blake’in düşünce felsefesindeki en çarpıcı ve kesin olan öznellik, onun diyalektik doğasıdır. Üniversite ve okullarda egemen olan materyalist felsefeyi kabul etmez.
Gerçekliği, değişimin karşıt güçlerin dinamik ilişkisiyle ortaya çıktığına inanır. Ona göre her maddenin doğasında “duality”(karşıtlıklar) adını verdiği iki özellik bulunur. Bu konuyla ilgili Blake, 
Cennet ile Cehennemin Evliliği kitabında şöyle der; “Karşıtlıklar olmaksızın ilerleme olmaz, çekim ile itim, us ile enerji, aşk ile nefret insani varoluş için gereklidir. Bu karşıtlıklardan dinsel olanın iyi ve kötü dediği doğar. Usa boyun eğen edilgen olandır, kötü enerjiden doğan etkin olandır. İyi cennettir, kötü cehennem.”
Şey’lere olan bu diyalektik bakış tarzı, Blake’in vizyonunun özünü oluşturur.
Blake açısından bütün her şey imgelemde var olduğu için gözlemci ile gözlenen arsında fark yoktur. “Benim için bu dünya, bütünüyle bir vizyon, hayal veya imgelemdir.” Bütün doğal görüntüler sadece bilinçte var olduğuna göre, bir kişinin yasal varlığı o kişinin ne gördüğünü belirleyecektir.
Son olarak söylemek istiyorum ki, Blake kendi çağında gerçek bir içsel sürgünde yaşamış bir toplum dışı bir eksantrikti. Blake’i yaşadığı devrim çağının merkezinde ve İngiliz romantizminin anahtar figürü olarak görüyoruz.
Maalesef hala dünyayı kötü bir duruma sokmaya çalışan, birbiriyle savaşan devletlerle birlikte, geçmiştekine çok benzer bir dünyada yaşamayı sürdürüyoruz. Teknoloji ve makine dediğimiz sözüm ona ilerleme, hala insanları mahkum etmeyi sürdürüyor. Bu nedenden dolayı Blake'in insanlara olan mesajı her zamanki gibi geçerli ve etkili olmaya devam ediyor.
Edecektir de.
·
235 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.