Çocukluk bahçendi sesin senin,
alevlerle mesut; çiçekki aynandı.
Sızlattığında, karşılıksız düşler bileklerini;
nefesini kanattığında, veda sözleri,
yorulduğunda, ayrılıklardan;
artık hep böyle olacak, dediğinde,
sesine döndün hep...
Orada binlerce sevdalı göz seni görsün diye,
döndün, sesinin çocukluk bahçesine...