Anlatıcımız, yürüyüş yaparken parkta bir çocuga rastlar. Aralarında güzel ve sıcak bir dostluk oluşur. Ailesini kaybetmiş bu çocuk, bir efendinin yanında köledir. Çocuğa özgürlüğünü kavuşturan anlatıcımız, kendisi gibi çocuğun resme olan yeteneğinden ötürü, çocuk da güzel bir gelecek elde eder. Çok güzel ve hüzünlü bir hikayeydi.
Yazarın kendisi de ailesini kaybetmiş ve kölelik yapmış biri olarak, bir çocuğun yüreğinin derinliklerini ve özgürlüğün onulmaz bir yaşam oldugunu güzel bir dille kaleme almış. Duygulu bir hikayeydi.
