Prometheusçu Mit
Prometheus, yaşam ateşini Zeus'tan çalıp dünyadaki herkese et pişirmek için kullanınca Zeus öfkelenip yeryüzüne inerek, insanlığın pişirdiği her hayvandan kendi payına düşen eti talep etmiş ama Prometheus yine ne yapıp edip Zeus'u kandırarak onun hayvanların sakatat kısmını almasını sağlamıştı. Bunun üzerine, tanrılar birileri onların güçlerini ve otoritesini ellerinden almak istediğinde ne yapıyorlarsa Zeus da onu yaptı: Prometheus'u şiddetle cezalandırdı. Ka yalık bir uçurumun kenarında zincire vurdu, başına da bir kartalı (Zeus'un simgesi) musallat etti. Bu kartal her gün Prometheus'un başına üşüşüyor ve onun ciğerini yiyordu. Geceleriyse Prometheus'un ciğeri eski hâline geliyor ve bu döngü her gün tekrarlanıyordu.
Bu öykü insanın gücünün artması, dünyaya hâkim olması hakkındadır ve insanın yaradılışına ait olan ve tükenmek bilmez görünen yaratıcı ruhuna bir övgüdür. Ama aynı zamanda bir kibir hikâyesidir çünkü Prometheus büyüklenmeyip Zeus'a etin en lezzetli ve güzel kısımlarını baştan sunmuş olsaydı ne ateşinden olurdu ne de ciğerinden. Hakiki bir yapay zekâ yaratma arzumuz da Prometheus mitinden ilham alıyor. Ebedi cezalandırmadan daha azı olmayacak korkunç sonuçlarına rağmen ateşi tanrılardan çalmak istiyoruz.
Sayfa 309 - 310 - PdfKitabı okudu
·
141 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.