KAPANLAR
Caddeler sokaklar iki ayaklı kapanlar.
Parayı veren değil, kapanlar kazanır.
Kala kalmak nedir, bilir misin sen?
Caddeler sokaklar çırılçıplak.
Utancından kapana kısıldın.
Hareket edemedin, kalakaldın.
Köşe bucak aradın.
Buldum derken, kapana kısıldın.
Olur olmaz yerlerde durdun.
Kazık attın.
Sen de hal kalmadı.
Celallettin gibi örselene örselene.
Beyhude geveledin.
Parmaklarla seni işaret etmediler mi?
Tüm çıplaklığınla sarih belirdin.
Sahiden mi kaça caka sattın?
Kapanları sorguladın, onların yeleği eleği flu.
Onlardan özgül bir materyal benimsedin.
Başarılı olamadın, asla çabalamadın, çabaladın sandın.
Köşe bucak kedi sokak.
Nesin sen, neredesin?
Kapanını sorguladın mı?
Yoksa teslim olup kısıldın mı?
Sor kendine bir gece ansızın, beynin kamçılandı mı?
Doğumundan bu yana dogmalara tabii tutuldun.
Fütursuzca evde ekmek pişirdin.
Bulaşıklar yıkandı mı, sabah işe gidildi mi?
Faturalar ödendi mi?
Tam kapı dışarı çıkacakken,
Yine bir kapana kısıldın.
Dört bir yanın nahoş kokular.
Kapanın ensenden tuttu, fısıldadı.
Su kuyusunda ölü bir fare,
Ortaçağ kertenkeleleri,
Bayat bir parça ekmek,
Elli yıl emeğinin getirisi, çamurlu bir su.
Son kez.
Akşamı kapattın, geceye kucak açtın.
Dikizlemedin mi göğü ay’ı?
Şakaklarına kramp girdi sandın koftiden.
Alesta bekledin mabadını kaşıdın.
Beceriksiz oldun, gece sabahı doğurdu.
Horozlar öttü.
Bir rüzgar gibi amortiden attın kendini dışarı.
Koşuşturdun cadde sokak.
Köşe bucak kedi köpek.
Ulaştın sandın.
Tam sen o başarmanın hevesindeyken,
Aniden beliren iki ayaklı kapanlar.
Kıssadan hisse
Kısıldık kapana.
Sesimiz de kısıldı.
Örselendik.
Ntza
123 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.