Kimi toplumlarda yapılan iş görüşmelerinde konuya girmeden önce çeşitli konularda ilgisiz konuşmaların yapılması tercih edilmekte, böylece önemli iş konularına geçilmeden önce ortamı yavaş ısındırma yolu seçilmektedir. Buna örnek olarak; Ortadoğu ve Latin Amerika ülkelerini gösterebiliriz. Ancak ABD ve benzeri ülkelerde iş görüşmelerinde konuya hiç zaman kaybetmeden girilir. Bir Amerikalının bir Brezilyalı işadamıyla yapacağı görüşmede söze hemen girip işi konuşması, Brezilyalı tarafından uygunsuz karşılanabilir ya da onu ürkütebilir.
Toplumlar arasında görülen bir diğer fark ise söz verme konusundadır. Japonlarda ve Hintlilerde söz verip yerine getirmemek olağan karşılanabilir. Japonya'da bir kişi eğer kendisinden bir şey isteniyor ancak o işi yapmaya gücü yetmiyor olsa dahi, o işi yapabileceği sözünü hiç düşünmeden verir. Oysa Japon kesinlikle kandırmak için değil, karşısındakini kıramadığı, reddetmekten utandığı için söz vermiştir. Bir Amerikalı için bu çok anormal ve güven kırıcı bir durumdur. Japonların bu tutumu iş görüşmelerine de yansır. Yaptığı bir görüşmenin olumlu yanıtla bittiğini sanan bir Amerikalı, bu konudaki hatasını çok sonra anlayacaktır.
Her kültürün insanlara yansıttığı değer, norm ve gelenekleri bulunmaktadır. (...) Örneğin, Yahudiler arasında et ve süt ürünlerini birbirine karıştırmak haram sayıldığı için, kaşar peynirli ve salamlı pizzaların başarı şansı bu pazarda oldukça sınırlı kalacaktır.
Sayfa 77Kitabı okudu
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.