Vaktiyle bir Hasan Sabbah türemiş Acem içinde... Geçmişe yanmaz, gelecekten nesne ummaz bir kıyıcı herif... Kuş kanadı erişmez bir dorukta bir kale örmüş, adı Alamut... 'Dağlar Şeyhi' olup çıkmış... 'Benim Mehdi!' diyerek biriktirmiş başına, ipini kırıp kazığını sırtlayıp geleni... İçirmiş bunlara afyonlu şarabı. Atmış koyunlarına körpe cariyeleri... 'Cennetir bu... Allah'ın cennetine ölen girer. Doğru çalışırsanız bana, sağken, durağınız burasıdır ve de burda size ölüm yoktur,' demiş... 'Cenneti dünyada bulduk' sanan avanaklar, yitirmiş ölüm korkusunu...
İthaki yayınları
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.