Anton Çehov asıl öykü türüyle dünya tarihine kendini altın harflerle yazdırmış bir isim ama tiyatro türü eserleride bi hayli iddialı.
Kitap, bir tiyatro eseri. Olaylar İvanov denilen karakterin yaşamış olduğu içsel trajedi çerçevesinde gerçekleşiyor. Karakter bir kimlik bunalımı ve hayata karşı pesimist bir tutum sergiliyor. Karakterin yaşamından öyle darbeler almış ki yaşama karşı olan saf ve temiz inancını zaman içinde kaybolmaya yüz tutmuş.
Aslında pekçoğumuz da bu durum meydana gelmiyor mu? Yaşanılan ağır travmalar bizi oradan oraya savurmuyor mu?
Kitapta karakterin yaşamış olduğu acılar rüzgârda savrulan bir yaprak misâli oradan oraya savrulmasına vesile oluyor. Kitabi okurken hayata karşı inançsız ve duygusuz bir karakterle karşı karşıya kalıyorsunuz... Kendisi de, davranışlarına bir anlam veremiyor " Ben şerefli bir adam mıyım, yoksa bir alçak mı? " der. Ve yaşamın acımasızlığını " İşte, kendisiyle savaştığım hayat nasıl acımadan öç alıyor benden! " cümleleriyle ifade eder. Kitabın sonu da spoiler olacak ama temaya uygun bir şekilde bitiyor.
İvanov birçok edebiyatçı tarafından Rusya’nın Hamlet’i olarak görülür. Zaten trajedinin sonundan ne beklenir... Kitap Hamlet'in ki gibi bir sonla bitiyor.
Keyifli okumalar diliyorum.
İvanovAnton Çehov · Bilgi Yayınevi · 1967158 okunma
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
