İlk kitabı bu kadar severek okurken ikinci kitap bir insanı nasıl bu kadar çıldırtabilir? Sadece yazılmak için yazıldığını düşünüyorum. Spoiler olacak
Evet, ilk kitapta da çarpık bi ilişki vardı ama bu kadar çarpık değildi. Char sorsan George’u çok seviyordu ama aslında sadece Ike’a benzediği için onu seçmiş gibi hissettim acayip sinir bozucuydu… Ondan o kadar kolay vazgeçti, o kadar kolayca Ike’a kavuşunca üstüne atladı ki gel şimdi sinirlenme. George bunları bilse acaba hala Char’ı sever miydi böyle? Ölmeyi bile kabullenmişti Ike’la kalabilmek uğruna, sadece bebek için döndü… George’un bu kadar sevilmemesi beni cidden üzdü… Kıymetini bilmeyenler utansın…
