Bunun yerine, paradigmanın topluluğun yeni üyelerine iletilmesi 'norm uyuşumculuğu/norm conformism' denilen yeterince onaylanmış bir düzenek yoluyla yer alır. Toplumsal öğrenmenin uyuşumcu iletim modeline göre (ki Boyd ve Richerson 1985 tarafından getirildi), doğal seçmenin bir sonucu olarak, insanlar yalnızca 'nüfusta en sık olan kültürel özellikleri yeğlemeli olarak benimseme yönünde bir yatkınlık taşırlar' (Henrich ve Boyd 1998: 219), ki burada 'en sık' belirli bir yerel nüfusta 'en yaygın' olan demektir. Bu yatkınlık, olağan durumda, insanların tam olarak ayrımsadıkları birşey değildir; dahaçok, insan davranışını kendini bildirmeksizin güder. Uyuşumcu iletim doğrudan toplumsal öğrenmenin çeşitli düzenekleri yoluyla işler ve bunlar birarada infocopying ya da bilgi-eşleme olarak anlatılır (Henrich ve Gil-White 2001: 172ss). Bu yalnızca mekanik düzlemde davranışlara öykünmeyi değil, ama ayrıca o davranışların yöneldiği hedefleri çıkarsama ve onlara öykünme yeteneğini de kapsar. Gerçekte, bilgi-eşlemede içerilen 'öykünme'nin yalın papağan davranışı biçimini alması gerekmez, ama örneğin birinin politik görüşünü kesintisiz olarak kaydırarak onu hayran olunan bir modelin görüşüne yaklaştırması gibi daha ince öykünme biçimlerini alabilir.
Sayfa 144 - İdeaKitabı okudu
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.