Çünkü içimde bir bebek yaşasa, hatta doğsa, ona bakabilsem bile bir gün onun da beyninde küçük bir bomba patlayacak ve o andan itibaren hayatta hissedeceği tüm acılar ve üzüntüler benim yüzümden olmuş olacaktı. Kendimden ve ona verdiğim bu şeyden duyduğum suçluluk, annemin benden nefret ettiği gibi benim de ondan nefret etmeme sebep olacaktı. Bunu kabul ettim. Kutsal bir soyağacı.
Sayfa 250Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.