“Ölüyordum Geçerken Uğradım” ismiyle insanın dikkatini çekmeyi başaran bir roman. Yazarı Can GÜRSES’in öz geçmişi göz kamaştırıcı. Romanımız özünde bir aşk anlatısı. Nafiz ve Mahur’un aşkı. Daha önce ayrılmış ancak Mahur’un bir gün kapıyı çalmasıyla kesildiği yerden yeniden başlayan bir hikaye. Bu yeniden bir araya gelme 10 gün sürüyor. Ancak yazar burada zamanla bir oyun oynuyor. Her günü yaklaşık 10 yıla eşitliyor. 1930 yıllarla başlayan 1. Gün 10. Gün gelip çattığında 2020 li yıllara kadar ilerliyor. Mekan olarak İstanbul’u buluyorsunuz karşınızda. Hüznüyle barışık şehrin 10 güne sığan 100 yıllık değişimi sunuluyor. Her şey yavaş yavaş değişiyor. Ve bu değişim en çok Mahur’u şaşkına çeviriyor. Mahur ve Nafiz büyük bir aşk yaşıyorlar. Mahur bu günün Nafiz ise geçmişin gözüyle görüyor dünyayı. Ortak noktaları aşkları. Bir de şarkılar tabi. Nafiz evden dışarı adım atmaz. Büyük korkuları vardır Nafiz’in. Bu korkuların kökleri ta çocukluğa kadar uzanır. Nafiz insanlığa küsmüştür. İnsanlara karşı güvenini yitirmiştir. Mahur’un tüm çabaları sonuçsuz kalır en sonunda bu mücadeleden vazgeçer. 10 günlük/100 yıllık yolculukta dünyada, ülkede olup biten ekonomik,sosyal,siyasal gelişmelerden kesitler çıkar karşınıza. Okurken molalar verip kitapta geçen müzik parçalarını dinledim. Filmleri araştırdım. Mekanları kontrol ettim. Bazen Sait Faik’le,bazen Ahmet Hamdi Tanpınar’la bir kafede karşılaştım. Bazende sustum. Çünkü “susmak daha şairane sevmemizi sağlıyordu…”(sayfa:19)

Ölüyordum Geçerken UğradımCan Gürses · Ayrıntı Yayınları · 2017403 okunma

·

266 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hakan