"Canım yanıyor..." Sesim çatladı.
"Doktoru çağırayım."
"O acı değil." Yumruğumu göğsüme vurdum. "Burası. O kadar çok acıyor ki binlerce bıçak tarafından kesilip açılıyormuş gibi hissediyorum." Adrian elini başımın arkasına götürerek saçlarımı okşadı. "Buna dayanamayacak gibi hissedip ölmenin daha iyi olacağını düşünebilirsin ama bu doğru değil. Yaren iyileşecek. Belki hemen ya da yakın zamanda olmayabilir, belki tamamen iyileşmeyebilir ama yaran kapanacak. Dönüp geriye baktığında bugünü değiştiğin ân olarak göreceksin."
"Ama hayatım boyunca yara izlerini taşıyacağım," diye ağladım, tekrar göğsüme vurarak. "Tam burada."
"Yara izleri, yaşadığın ve hayatta kalacak kadar güçlü olduğun anlamına gelir." Başımın tepesini öptü. "Sen onlarla yüzleşebilecek hâle gelene dek yara izlerinin her birine tapacağım, Lenochka."
Ren KitapKitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.