Hiçbir şey elinde değildir insanın: Ne gücü, ne güçsüzlüğü, ne de yüreği. Açtığını sansa da kollarını, gölgesi bir haçtır onun. Paramparça olur avucunda sımsıkı tuttuğu mutluluk. Bir garip, bir acılı boşluktur günleri. Mutlu aşk yoktur. Bir başka kader için giydirilmiş Silahsız askerlere benzer hayatı. Çaresiz, kararsız kaldıktan sonra akşamları, Neye yarar ki sabahları erkenden uyanmaları. Söyle bunları bir tanem, tut gözyaşlarını. Mutlu aşk yoktur.
