Filmi o kadar beynime kazınmış ki karakter ismlerine bir türlü alışamadım. Mesela filmdeki Asya kitapta Asel olarak karşınıza çıkıyor. Asel’in betimlemelerini okurken sanki karşımda Türkan Şoray varmış gibi hissettim sürekli.
Sevginin emekten geçtiğini; emek olmadan, saygı olmadan sevginin var olamayacağını İlyas’ın ağzından okuyorsunuz. O karlı geçitlerdeki virajları alırken kamyonetinizin (kırmızı kamyonet) radyosunda Jehan Barbur’dan Selvi Boylum Al Yazmalım çalıyor..
