Evi, bir delikanlının "gevreeeek" diye simit sattığı sokakla yıkılmasından korktuğu bir binanın arasında kalır İsmet'in. Çook eski bir bina. Püf desen uçacak. İsmet püf demez hiç, penceresini açar, nefesini tutar, minicik bir kıpırtıya dahi sebebiyet vermeden usul usul bakar camından. O veya bu sebepten evinin camı azıcık titrese içinden bir sürü havalanır İsmet'in. O anda, içindeki göçle, kaburgalarını çarpan kanatları yok sayarak heyecanlı ama temkinli adımlarla pencereye yaklaşır İsmet, evin yerinde durduğunu görünce rahatlar.
Sayfa 26Kitabı okudu
·
14 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.