Duygulara en son ne zaman şöyle ciddiyetle baktım? Onları anlamak ve tanımak için toplasam ne kadar çaba sarf etmiş olabilirim?
Bir çocuk kitabı, elime aldım ve ayak üstü bitiverdim (!) Kitap bittiğinde okuduğum satır sayısı 20 civarıdır ama her satırın yanında bir derin çizim var ve incelerken adeta kendime yolculuk etmeyi ve duygularımla yüzleşmeyi deneyimledim.
Çocuk kitapları bazen herkese söyleyecek bir şeylere sahip olabiliyor. Tıpkı Küçük Prens gibi, farklı derinliklerde farklı mesajlar var ve herkes derinliğinin müsaade ettiği kadarını alabiliyor.
