Tüm mahkumlardan dayak yedikten sonra, Dostoyevski onu sevmeye kalkıştığı için havlayan ve ondan kaçan köpek gibi bu halk. Kaba, kötü niyetli, gaddar, bencil profilleri kucaklıyorlar- başta bürokratları- çünkü insan yerine konmamaya, dövülmeye, sövülmeye alışmışlar; iyi niyetli, merhametli ve sencil insanlara da havlıyorlar, ısırmaya çalışıyorlar, güçleri yetmiyorsa kaçıyorlar.