Lev Tolstoy'un, yıl 1856'da Valeria Arseneva adlı varlıklı ve yetim bir genç kızla yaşadığı gönül ilişkisinden esinlenerek kaleme aldığı Aile Mutluluğu, otobiyografik nitelikler barındırmakta ve yazarın erken dönem eserlerinin pırıltılı bir örneğini teşkil etmektedir. Yaşama, aşka ve geleceğe dair normları içeren eser, okurları yeniden dirilişe davet ederek, ideallerimizi mercek altına almamızı sağlıyor. Öte yandan 19. yüzyıl Rusyası taşra soylularının değil, modern insanın da sık sık karşı karşıya geldiği bir ikilemin de portresini çiziyor. Farklı karakter ve zihniyetteki çiftlerin birbirlerinin yaşamlarına uyum çabasını gözler önüne sererken, maddeci toplumun insan ve toplum üzerindeki kötü etkilerini ahlakî tabular çerçevesinde ele alarak, kahramanların arasındaki yaş ve kültür farkının, evlilikle ilgili değerlere yansıyor oluşunu uç noktalara değinerek aralarındaki tutku ve aşkın, dostluğa ve yakın arkadaşlığa dönüşünü çarpıcı bir şekilde gözler önüne seren eserimiz, içerisinde yer alan ve baş kahramanın dile getirdiği “Bana acı veren bu aşkı, kendi ellerimle yıkıverdim. Çok rahatım şimdi; seni seviyorum ama daha değişik bir biçimde.” ifadeleri ile, kadın-erkek ilişkilerinin geçtiğimiz yüzyıllarda da aynı kırılma noktalarından geçtiğini ve aynı temeller üzerine oturduğunu gösteriyor. Her ne kadar Tolstoy tarafından zayıf bulunup yayımlanması istenmese de, dostları ve yayıncısının ısrarıyla neşredilen eser, 1869 yılında henüz Anna Karenina ve Savaş ve Barış yayımlanmamış iken Rus gazetelerinde "Tolstoy'un bugüne kadarki en iyi eseri." şeklinde methiyelere gark olmuş ve günümüze değin ulaşmıştır.

Aile MutluluğuLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20204,351 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

SELİN ︎