ben hep kafasının dikine giden biriymişim lan düşününce. hiçbir otoriteye çıkarım olmayınca gelemem haksızlığa tahammülüm yok. bilmiyorum annem babam beni diğer çocuklardan farklı olarak özgür bıraktılar. hatta umursamazlık derdim ben buna. bir kere eokuluma girmemişlerdir ve hep biz sana güveniyoruz derlerdi. bok güven o zaman. 11.sınıftayken yazılıda boş kağıt vermiştim. hem sayısalcı değilim diye isyan etmek hem de ailemin biraz ilgisini çekebilmek için. boşuna. evden habersiz dışarı çıksam saatlerce gelmesem umursamazlardı. okuldan dershaneden bilerek normalden geç gelirdim gece vakti kimse merak etmezdi sormazdı. böyle büyüyünce insan olgun olmalı değil mi? ama ben insanların duygularını da sosyalliklerini de anlayıp çözemeyecek kadar çocuğum işte öyle kaldım
·
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.