Her ne kadar rey, nassın bulunduğu yerde kıyas ve hukuki akıl yürütmeyle hüküm verme anlamında bizzat Hz. Peygamber zamanında bilinen¹ bir kelime olsa da, asıl işlevselliğine sahabe dönemimde kavuşmuştur. Çünkü Hz.Peygamber zamanında gerek bizzat onun reyi, gerek başkasının olup onun onayından geçen reyler sonuçta Sünnet' e dahil oluyordu. Sahabe döneminde ise rey, naslara muhalefet kasdı içermeyen kişisel/beşeri görüşü ifade etmektedir. Birçok sahabe müctehidinden nakledilen "Ben bunu kendi reyime dayanarak söylüyorum. Doğruysa Allah'ın lutfudur, yanlış ise benim yanlışımdır" sözü² bunu göstermektedir.
1. Ebu Davud, "Akdıye", 7; Tirmizi, "Ahkam", 3.
2. Mesela bk. Müsned, iV, 279; Darimi, "Feraiz", 26.
Sayfa 77 - İSLAM HUKUKUNUN TARİHİ GELİŞİMİ II. Sahabe Dönemi.Kitabı okuyor
·
1 artı 1'leme
·59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.