Irvin D. Yalom Amerika'da fakir bir ailede doğduğu için ailesinin verdiği dini eğitim dışında bir eğitim alamamıştır. Sırf siyahilerin oturduğu bir mahallede yaşadıkları için de Yalom sokakta oynamak yerine vaktinin büyük kısmını kütüphanede geçirir ve okumaya karşı büyük bir tutkusu oluşur. Okuma aşkı onun haftada iki gün şehirdeki kütüphaneye gitmesini sağlamıştır. Ve gençliğinde de genellikle roman ve hikâye okumuştur. Okudukları içinde en çok Tolstoy, Dostoyevski, Sartre, Kafka gibi yazarlardan etkilenmiştir. Bu sayede edebiyat ile bilimi iç içe anlatarak alanında farklı bir bakış açısı yakalamıştır. Tıp eğitimi almış ve Psikiyatri bölümünü seçmiştir. *BENDE BIRAKTIKLARI : Psikanalizin; günümüz psikoterapinin temellerinin atıldığı yıllardan bahsediliyor. Hem kurgu hem gerçek bir arada yer alıyor. Biraz sürükleyici biraz da edebi bir yapıt. Her kişiye hitap edebilecek bir eser tabii ki. Ama öyle hızlı hızlı okudum ve bitirdim değil, yavaş, sindire sindire okunacak bir eser. Yazarımız; bir edebiyat dehası gibi, sözlerinden öyle mücevherler çıkarıyor ki, neredeyse kitabın tamamını alıntıladım ve devam edeceğim :) Öyle üzerine düşünüyorsun işte... Bu arada başlıkta dediğime de bakmayın, görünen terapi gibi ama tıbbın soğuk yüzüyle değil, kendinizi sanki iki dostla dertleşirmişcesine paylaşımda buluyorsunuz. Onlar dertleştikçe, sizde kendinizi sorgulamaktan alıkoyamıyorsunuz. Yazarın bir röportajını dinlemiştim. Yaşlandıkça ya da Terapist olarak olgunlaştıkça tereddütlerimi danışana daha fazla açık eder hâle geldim, demişti. Yani böyle düşünen birinin, yazılara dökmemesi olamazdı zaten. Kader, hakikat, ölüm, inanç, ümitsizlik gibi sorular işlenmiş. Nietzsche Ağladığında kitabı edebiyat, felsefe ve psikoloji ile harmanlanarak okuyucuyu kendini keşfetme yolculuğuna çıkaran; aynı zamanda varoluşunu sorgulatan ve bütün bunları kurguyla birleştirerek okuyucuya güzel bir deneyim yaşatıyor. Çok detay vermeden yazmak istiyorum. Kitabın başlıca karakterleri: •Breuer: Psikanalizin kurucularından biridir. Sanatçıların ve düşünürlerin kapısını çaldığı ünlü bir doktordur. •Freud : Breuer’in arkadaşıdır ve romanda Freud’un gençlik yılları ele alınmıştır. •Salome: Son derece güzel, o dönem kadınlarına göre farklı denilecek, kendisine hoş havası olan bir kadın ve Nietzsche ile aşk yaşamıştır. •Nietzsche: Henüz kimsenin tanımadığı yalnızlığı seçen, acılarıyla barışan ve sahip olduğu tek şeyi valizi olan bir filozof olarak okuyucuların karşısına çıkar.

Nietzsche Ağladığında Konusu: Kitap Salome’un, ümitsizlerin doktoru ve teşhiş dehası Breuer’e yazdığı kaba bir mektupla başlar. Bu mektup, Bertha ismindeki hastasına karşı zihnindeki saplantılı düşünceleri kovmak amacıyla gittiği tatilde Breuer’e ulaşır. Salome, Nietzsche’den sık sık gelen nefret ve intihar içerikli mektuplardan dolayı; Breuer’den Nietzsche’ye yardım etmesini istemektedir. Salome’un Breuer’den tedavi etmesini beklediği Nietzsche’nin baş ağrıları veya görme kaybı değil, Nietzsche’nin ümitsizliğidir. Breuer’un, Nietzsche’yi tedavi etmeye başlaması aslında kendisiyle yüzleşmeye başlamasına sebep olacaktır. Son sayfada yazarın notu vardır. Neler gerçek, neler kurgu yazmıştır. Öyle oldu, böyle oldu fark etmiyor. O kadar güzel harmanlanmış ki gerçeği olsa sanki böyle olurdu :) Bu da benim Notum: Ya siz özellikle Felsefî yazanlar, Genç Werther'in Acıları kitabından ne istiyorsunuz. İkidir oluyor. Spoiler veriyorsunuz. Diyecek bir şey bulamıyorum artık. :D