Mahmut Makal’ın 1950’li yılları anlattığı, kendi öğretmenlik zamanlarında bizzat yaşadıklarını içeren bu kitabı, Türk halkına bir ders kitabı olarak okutulmalı fikrimce. Yoksulluğu, genç kızların, kadınların, çocukların ve köy yaşamının hiçbir şekilde göz boyanmadan ele alınmış olması takdire şayan olduğu gibi çok da acı. Köylü kesimin cahilliği ise ayrı bir boyut. Cahillik üzerine yapılan yanlışlar silsilesi, doğruların açıklanmasına bile izin vermiyor ne yazık ki. Mahmut Makal bir öğretmen olarak çok çabalamış, elinden geleni yapmış ama yokluk kesmiş sürekli önünü.
Çok akıcı bir dil, bazen sinir bozucu çoğunlukla da hüzün verici bir kitap.