Ariyet Fikirle Düşünmek
Özdenören’in bir şeyler anlatmak ister ama bir türlü, çeşitli saiklerden dolayı söyleyemez bir hali var. Anladığım kadarıyla Batılılaşma sürecinin (Tanzimat’tan süregelen) insanımıza ve kültürümüze uymadığı zehabında ki, yer yer katıldığım noktalar var. Ama işin kaynağına, felsefesine kadar didik edildiği bir düşünce yapısında bir türlü, en azından kitap içerisinde, nereye varmak istediği ve bunun nasıl başarılabileceği tam anlaşılmıyor.
Makyavel tarzı yönetimi ve şantajı daha doğrusu modern politikacıyı net bir şekilde Batı toplumlarına sunan kişi Joseph Fouche olarak takdim ediliyor ki anlattıkları hakikaten günümüzde bile değişmeden devam ediyor. Süreçte her yol mübahtır ve ne gerekiyorsa o düşünmeden yapılır.
Üniversite sorununa değiniyor ve özel üniversitelerin belirli şartlarda kurulması gerektiğini savunuyor. Bugün, göçmen sorunundan sonra belki de ülkemizin en büyük sorunu üniversiteler ve her yere sınırsız üniversite açmakla eğitim sorununun çözüleceği sanıldı. Sonuçta üretim yerine insanlar çocukların oluşturduğu yapay ekosistemle geçimini sağlamaya başladı, friksiyonel işsizlikle işsizlik azaltıldı, mezun olan çocuklar okulda bir şey öğrenemedikleri için okuduklarıyla alakası olmayan vasıfsız işlerde çalışmak zorunda kaldı, bir süre sonra o işlerde de çalışmayı bıraktılar ve çığ gibi büyüyen üniversite mezunu sorunu ortaya çıktı. Kontrolsüz yapılan hiçbir şey bugüne kadar ülkeye fayda vermedi; başörtüsü yasağı, ensar-muhacir denilerek alınan göçmenler, iki okuldan biri olan imam hatipler, her yere açılan üniversiteler ve daha bir sürü şey. 
Rasim Özdenören
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.